Dinsdag 21 juli 2014: Babyroom & drama

Het lukt ons iedere dag niet om vroeg naar bed te gaan. Er is gewoon teveel om je hoofd tot rust te laten komen…Lezen helpt wel, maar echt tot rust kom ik niet. Er is hier zoveel te doen en teveel om over na te denken. Om 7.30 uur meld ik me fris gedouched in het zorghuisje. De meeste kinderen zijn al weg en Koshnathi en Mpume staan op punt van vertrekken. Joshua is vandaag voor mij en ik doe hem uitgebreid in bad. De kleine man geniet er zichtbaar en hoorbaar van! Dat was ook wel nodig want hij had een enorme nachtluier met daarin een cadeau voor me: met het plastic netje van de sinaasappelen krab ik de resten van zijn rug…. Gelukkig had ik nog niet zoveel gegeten! Ik breng hem naar Noo en ga dan terug naar mijn huisje om nog een uurtje rustig aan te doen. De babyroom begint pas om 9 uur en ik wil even lekker op mijn gemak ontbijten en de veranda vegen. Dit heerlijke momentje duurt maar 5 minuten want Erik komt me vertellen dat Grade 1 geen juf heeft: of ik even wil komen voor een half uur. Roos staat al voor de klas! “Nee” zeggen is geen optie, begrijp ik al. We vullen het half uur met rekenoefeningen en de juf bedankt me hartelijk voor de opvang. Zij is een oma en heeft haar kleinkinderen van 2 en 4 meegenomen naar school. Die moeten naar de babyroom. Ze wil ze direct meegeven, maar ik zeg dat ik ze om 9 uur ophaal. Ik wil eerst rustig alles klaarzetten en het begint tijd te worden om mijn grenzen aan te geven. Samen met Roos openen we de babyroom, zetten alles klaar en gaan dan de kindjes verzamelen. Naast de 2 kleinkinderen van de juf, Baba en Soso, is er nog een klein meisje van 1,5 en Joshua die net 2 is. Noo helpt onze deze eerste ochtend en we beginnen met liedjes zingen. De tweeling van 6 weken slaapt nog en de moeder belooft hen te brengen als ze wakker zijn. Daarna gaan we met de blokken spelen en dan is het teatime. De kinderen krijgen 2 boterhammen en aanmaaklimonade. Roos tovert nog een appel en twee mandarijnen uit haar tas die met veel plezier ontvangen worden. Helaas is de stroom uitgevallen, dus ik heb vanochtend lauwe koffie. Het was toch al niet mijn dag vandaag… Daarna mogen ze even buiten spelen en rond 11 uur moeten ze gaan slapen. Het zijn allemaal lieve kindjes en het is een prima ochtendje zo: lekker rustig. Joshua valt uiteindelijk pas tegen 11.45 uur op mijn arm in slaap en begint te snurken als een oude kerel. Het kleinste meisje valt op Roos haar arm in slaap en het loopt tegen twaalf uur als de kleintjes slapen. Noo wil ze wakker maken omdat de Babyroom afgelopen is, maar ik bied aan om hier te blijven totdat ze wakker zijn. Dat vindt iedereen erg fijn en ik installeer me met mijn boek onder het afdak naast de deur. De zorgmoeders komen langs; zij hebben in de centrale keuken allemaal een kip opgehaald die ze, vrolijk babbelend in hun armen houden. Het zijn flinke, dikke kippen en ik vraag hen wat ze ermee gaan doen…Ik had al het vermoeden… De leukste van allen zegt: “I First say a prayer, then I grab my knife and then I will chop her head off!” Ze gieren het allemaal uit! Nu de stroom is uitgevallen kunnen de dames verse kippen nog niet klaarmaken dus moeten ze wachten tot er weer stroom is. De beesten worden op de veranda gezet onder een omgekeerde wasmand, haha! Helaas voor de kippen hebben we rond 13 uur weer stroom en als we later de sleutel van de babyroom terug brengen bij Noo ligt de kip al keurig geplukt en gevild in de gootsteen! De kleintjes slapen tot 12.45 uur en dan brengen we ze een beetje slaperig weer terug. Om 14 uur beginnen de dramalessen en Erik assisteert mij. Het theaterlokaal is vies, dus we doen alle gordijnen open en Erik veegt de asdeeltjes van de vloerbedekking. Om 14 uur is er nog niemand te zien en dus kan ik weer terug lopen om de kinderen uit de huisjes te halen. De meesten blijken van niets te weten…(zucht). Adem in, adem uit…Als ik alle kinderen uiteindelijk verzameld heb vertel ik hen eerst de afspraken van mijn les: alleen Engels praten (geen Zulu), steek je hand op als je iets wilt zeggen, lach met elkaar en niet om elkaar en behandel elkaar met respect. De les is een groot succes. Uiteraard proberen ze mijn grenzen uit, maar deze eerste les ben ik heel streng. De kinderen kunnen allemaal vreselijk goed acteren, dus de rollenspellen zijn zeer geslaagd. Het werd een leuke middag! Ik krijg heel even tijd om uit te rusten en dan is het weer 17 uur: tijd voor het zorghuis. Daar volgt hetzelfde ritueel als iedere avond: badderen, voorlezen en spelen. Ik heb vanavond foto’s van thuis meegenomen en de huismoeder bekijkt met veel interesse alle foto’s. Pa, ma Bongi vindt je een knappe man, haha! De familiefoto’s van de kerst worden veel bekeken: familie is hier heel belangrijk! “You are blessed!” zegt ma Bongi. De kinderen vinden vooral de klassenfoto leuk en willen alle namen van de kinderen weten. De spreken ze na en vooral Angelo, Marit en Florantijn moet ik vaak herhalen. Wat grappig! Bij thuiskomst heeft Roos pasta gekookt en Merel is vandaag thuis gebleven: die was echt te moe. We eten alvast want we kunnen gewoon niet meer wachten…honger!!! Morgen hebben we een vrijwilligersdag en dan gaan we alle Be More-projecten bezoeken in en rondom Durban. Het is fijn om er even tussenuit te zijn. We beginnen langzamerhand een klein beetje in te storten… Tijd voor een welkome ‘break’!