zondag 2 augustus 2015: Walvissen en Camps Bay

Ik ben al om 4.15 uur klaarwakker. Vanochtend pakken we onze koffers weer in en na een heerlijk ontbijt zet Clive ons om 7.45 af in de haven van Simon’s Town. Vernoemd naar Simon van der Stel, de eerste gouverneur van de Kaap de Goede Hoop en grondlegger van de wijncultuur in Kaapstad. Stellenbosch is naar hem vernoemd en hij richtte de wijnboerderij Groot Constantia op waar we onze wijnproeverij donderdag hadden. Onze kapitein Dave lijkt op en praat als Sinterklaas: een vriendelijke man met een echte kapiteinsbaard. We varen de haven uit en de zee is spiegelglad. Het is zonnig en fris. We gaan richting False Bay, Muizenberg. Na een klein half uurtje varen zien we de eerste walvis. Het is een bultrug en Dave vertelt dat deze zo’n 9 meter is en weegt evenveel als 7 olifanten. Je herkent een bultrug aan zijn fontein: hij spuit met één straal uit het spuitgat. Het grote beest zwemt rustig een beetje boven en onder water en lijkt ons niet eens op te merken. Als hij onder water is maakt hij zgn. footprints op het wateroppervlak: grote kringen die op spiegels lijken. Heel bijzonder. Zodoende kun je hem een beetje volgen. Daarna varen we verder. Als snel zien we een Zuidkaper walvis die zijn kop boven het water uitsteekt. We naderen het grote beest en zien dat hij allemaal vlekken heeft. Dit zijn huiswoekeringen (aangroeisels) waar zeepokken op groeien. Een Zuidkaper kan wel 14-16 meter worden en 60 ton wegen! Als we rustig naar zijn relaxte zwemmen zitten te kijken worden we opgeschrikt door een enorm geluid. Vlak achter ons komt nog een Zuidkaper boven en spuit een dubbele straal vanuit zijn spuitgat! Waaaahhh! Wat is dat gaaf! Het blijken er zelfs twee te zijn die we een tijdje ‘liefdevol’ met elkaar zien spelen. Ze zwemmen rond elkaar en je ziet ze afwisselend en soms tegelijk boven komen. Wat prachtig om te zien. Dave zegt dat deze walvissen dol zijn op sociaal contact. Dave is de enige kapitein die in deze baas naar de walvissen mag varen. Hij nadert de dieren met een ‘stille’ motor en zodoende lijken de walvissen totaal geen notie van ons te nemen. Dit is gelukkig wel goed geregeld! Op een gegeven moment komen er steeds meer bij en zijn we omringd door 6 Zuidkapers. We weten gewoon niet waar we moeten kijken! We kunnen zelfs foto’s maken met de Tafelberg op de achtergrond in de zon! Wat een prachtige beelden staan er alweer op mijn netvlies gebrand… Voordat het alweer tijd is om weg te gaan zien we ook nog een Zuidkaper met een kalf van nog geen maand. Het beestje is klein, maar eigenlijk ook al erg groot! Het blijft dicht bij zijn moeder zwemmen en we zien hem steeds eventjes boven komen. Zo lief! Het was een geslaagde trip en we staan om 10.30 uur zeer tevreden weer aan land! En ondanks de rustige zee voel ik me misselijk als ik weer voet aan wal zet. Ik heb gewoon geen zee-benen. Ik weet ineens zeker dat ik morgen niet meega White Shark Cage Diving. Hier word ik niet gelukkig van. Clive haalt ons op en heeft de koffers al achterin de auto. We nemen afscheid van deze oostkant van het schiereiland en Clive brengt ons voor onze laatste Afrikaanse nacht naar Greenpoint, vlakbij het voetbalstadion en Waterfront. We nemen afscheid van hem en noteren zijn e-mailadres: cilla2clive@telkomsa.net : voor iedereen die een fantastische gids zoekt in Kaapstad! We zijn ontzettend door hen verwend! We krijgen twee mooie kamers en zeggen de haaienboeking voor morgen af. Het weer verandert en het blijkt een full day-tour te zijn. Daar hebben we eigenlijk allemaal geen zin in. We trekken de korte broeken uit de koffer en nemen een taxi naar Camps Bay. Oooh, wat heerlijk! Het is vandaag 25 graden en echt lekker strandweer. De zee is te koud en te gevaarlijk dus alleen de surfboys wagen zich in het water met hun wetsuits. We lunchen bij Kauiai en zoeken dan een plekje in het gras. De rest van de middag brengen we lezend, slapend en kijkend naar de surfers door. Het doet een beetje denken aan de stranden van Miami maar dan met fantastische golven in prachtig azuurblauw water. Voor de Afrikanen is het een warme winterdag en zij gaan ‘uit’ lunchen in deze populaire baai: BMW’s, Porsches, Aston Martins en Audi’s rijden af en aan. Mensen met Uggs en mensen met slippers in winterjasssen en mutsen op. Het is compleet verwarrend, maar vooral heerlijk na de koude dagen om even weer in korte broek te lopen en de zon op je lijf te voelen. Erik raakt met 4 wat oudere Afrikaanse dames aan de praat die achter ons zitten. Het zijn 4 weduwen, allen afkomstig uit Zimbabwe en hier werkzaam als ‘maid’. Hij zal er zelf uitgebreid over schrijven in zijn verslag. Ik zie ze druk in gesprek en meng me er niet tussen. Later bedanken ze me er uitgebreid voor omdat ze het fijn vonden om met Erik te praten over hun ‘levenslessen’. Alweer overladen ze hem/ons met zegeningen van alle goeds. Het is hartverwarmend om hun omhelzingen in ontvangst te nemen terwijl ik toch echt niet heb meegepraat. Maar het feit dat ik Erik heb ‘uitgeleend’…ze zijn ervan overtuigd dat God dat zo heeft bedoeld. Iedere zondag komen ze samen op het strand om te praten over hun leven. Ze zitten onder een palmboom en doen elkaars haren. Erik geeft hen ieder 100 Rand (€ 7,-) zodat ze een keertje met elkaar wat kunnen gaan eten en dan mogen ze proosten op deze gezellige middag…Dat vinden ze helemaal fantastisch en nu moeten we ook nog op de foto met ze. Wat een onwijs leuke dames!!! Het loopt inmiddels al tegen 17 uur en het wordt langzaam kouder. We wandelen de boulevard af en besluiten dan een taxi terug te nemen. Thuis even lekker douchen en dan lopen naar we naar Waterfront: misschien kunnen we vanavond ergens eten met live-muziek. Het lijkt wel kerstmis als we Waterfront naderen. Overal kerstlichtjes in de bomen en het reuzenrad is helemaal verlicht. We slenteren wat rond en er heerst gezellige drukte. Veel mensen eten buiten en alle winkels zijn open. We belanden uiteindelijk bij Quay Four: schragen, gezellige drukte, heel veel bier en live muziek! De dame zingt de sterren van de hemel en wij doen ons tegoed aan bier, ice tea, chickenwings, hamburgers, garnalen en Kingklip! Pas tegen 22 uur (en dat is extreem laat voor ons deze vakantie) pakken we een taxi terug naar ons ‘House on the Hill’. Laatste nachtje op Afrikaanse bodem…